Nasza historia

W pierwszej połowie XIX wieku na terenie znajdującego się tutaj majątku ziemskiego założono zakład wodoleczniczy, następnie przekształcony w zakład kąpielowy, tzw. „rzymską łaźnię”. W 1860 roku w obiekcie powstał nowy zakład lecznictwa zimną wodą, który został zburzony trzydzieści lat później. Zburzone zabudowania podworskie zastąpił budynek sanatorium zwanego również zakładem wodoleczniczym lub zdrojowym (podobno gdzieś w piwnicach, na jednej ze ścian znajdują się ślady świadczące o istnieniu tu ujęcia wód leczniczych). Do sanatorium przyjmowano nerwowo chorych, w niektórych przypadkach również chorych fizycznie. Łącznie na rekonwalescencji mogło przebywać 27 osób. Obiekt posiadał dużą restaurację (Kurhauz Eckerberg), gdzie spotykali się liczni spacerowicze, a w zimie saneczkarze, odbywały się w nim koncerty i można było potańczyć na parkiecie. Na oddalonym o kilkaset metrów Wzgórzu Arkony, znajdowała się zbudowana w 1903 r. wieża widokowa, tzw. Wieża Quistorpa, zniszczona w 1944 lub1945, której ruiny straszą do dziś.

Tuż po II wojnie światowej obiekt dzisiejszego Młodzieżowego Ośrodka Socjoterapii im. Świętego Brata Alberta otrzymał oficjalną nazwę „Uzdrowisko”, następnie przekształcony w Państwowy Dom Wczasów Dziecięcych i Sanatorium Rehabilitacyjne dla Dzieci o wdzięcznej nazwie „Cichy Kącik”. Od 1991 roku Caritas Archidiecezji Szczecińsko – Kamieńskiej prowadzi tu Ognisko Świętego Brata Alberta – internat dla chłopców, którzy z różnych przyczyn znaleźli się w trudnej sytuacji życiowej. W 2005 r Ognisko przekształcono w Młodzieżowy Ośrodek Socjoterapii.

Zasadnicza bryła budynku usytuowana na terenie o znacznym nachyleniu, murowana z cegły, z zachowanymi elementami o konstrukcji ryglowej, otoczona dwupoziomową, drewnianą werandą, w latach 90-tych ubiegłego stulecia dobudowano kuchnię. W kaplicy polichromia autorstwa A. Malinowskiego z 2006r.

Na terenie posesji można spotkać ciekawe, około stuletnie okazy cisa pospolitego (Taxus baccata), jodłę kaukaską (Abies nordmaniana), kuningamię chińską (Cunninghamia lanceolata), charakterystycznie wykrzywiony stary okaz świerka pospolitego (Picea abies). Nad „stawem”, największy w Szczecinie okaz magnolii drzewiastej (zaostrzonej) (Magnolia acuminata) i kilkunastoletni kasztan jadalny (Castanea sativa), owocujący po raz pierwszy w bieżącym 2008 roku. Przyrodę znajdującą się na terenie obiektu, wraz z propozycją ponownego zagospodarowania, szczegółowo opisuje praca magisterska napisana w 2008 roku na Akademii Rolnicze w Szczecinie.

Oracowanie: Zofia Mogielska, Jacek Czugała